اثرات داروی ضد صرع توپیرامات بر تکوین لوله عصبی و اسکلتی جنین‌‌های موش سوری نژاد NMRI

مقدمه توپیرامات از نسل جدید داروهای ضدصرع می‌‌باشد که اطلاعات ناقصی در مورد نقش این دارو در ایجاد اثرات تراتوژنیک بر جنین در دسترس است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات تراتوژنیک داروی توپیرامات بر تکامل لوله عصبی و اسکلتی در دوره‌‌ اندام‌‌‌‌زایی جنین موش طراحی گردید. مواد و روش‌‌ها در این مطالعه تجربی 40 سر موش ماده باردار نژاد NMRI به سه گروه تجربی (Ι،Π ،Ш  ) و یک گروه شاهد تقسیم شدند. سه گروه تجربی  Ι،Π  و Ш به‌‌ ترتیب دوزهای 50، 100 و 200 میلی‌‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز توپیرامات را با حجم تزریق 0/2 میلی‌‌لیتر به صورت داخل‌‌ صفاقی در روزهای 6-14 بارداری و گروه شاهد نیز در همین مدت سرم فیزیولوژی را به همان حجم دریافت کردند. موش‌‌ها در روز 18 بارداری سزارین شده و جنین‌‌ها از نظر سیستم اسکلتی مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس جنین‌‌ موش‌‌ها به روش آلیزارین قرمز اس/ آلسیان آبی رنگ‌‌آمیزی شدند و جنین‌‌ها از نظر میزان بروز نقایص لوله عصبی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌‌های ANOVA و  LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌‌ها در هر سه گروه تجربی Ι،Π  و Ш اختلالاتی به صورت نقایص لوله عصبی و ناهنجاری‌‌های اسکلتی دیده شد که در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌‌داری را نشان دادند. نتیجه‌‌گیری این مطالعه نشان داد استفاده از داروی توپیرامات طی مراحل اندام‌‌زایی جنین موش می‌‌تواند نقایص لوله عصبی و ناهنجاری‌‌های اسکلتی را القاء نماید.